Dogmat o nieomylności papieża od 150 lat jest przedmiotem ożywionej debaty w Kościele katolickim. Jakie były okoliczności jego ogłoszenia? Czy papieska nieomylność ma jakieś granice? Kiedy następca św. Piotra może się mylić?

Dr Paweł Milcarek

+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Jeden komentarz

  1. To było przygotowanie do następnego heretyckiego soboru i heretyckich wystąpień obecnych papieży.JP II NIE UKRYWAŁ, ZE TWORZY „NOWY PORZĄDEK ŚWIATA”!W takim ujęciu, aby otrzymać udział w życiu Bożym, nie ma już potrzeby posiadania wiary w Słowo Boże i chrztu — wszak zbawienie ludzkości dokonało się przez Wcielenie – każdy człowiek jest więc zbawiony. Podczas wizyty w rzymskiej parafii Santa Maria w Transtévère (27 kwietnia 1980) Jan Paweł II otwarcie głosił tę herezję: „(Chrystus) raz na zawsze nabył dla człowieka zbawienie – dla każdego człowieka i wszystkich ludzi, których nikt nie zdoła wyrwać z Jego ręki… Któż może odmienić fakt, że jesteśmy odkupieni – fakt, który jest tak potężny i fundamentalny jak samo Stworzenie… Staliśmy się ponownie własnością Ojca, dzięki tej Miłości, która nie cofa się przed hańbą Krzyża, ażeby móc zagwarantować wszystkim ludziom: «Nikt nie wydrze ich z ręki mojej» (Jan. 10, 28). Kościół obwieszcza nam dziś paschalną pewność Zmartwychwstania. Pewność zbawienia”. (L’Osservatore Romano 6.05.80, s. 14)
    A TO SŁOWA PANA JEZUSA: 13 Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. 14 Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują! (Mat 7,13). Wybierajcie kto jest nieomylny, Pan Jezus czy papież.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *