,,Przejrzyj jak księgę ulubioną . Z krańca na kraniec ziemię własną. A wrócisz z duszą pokrzepioną . Z sercem wzniślejszym , z myślą jasną . Nic tu obcego nie obaczysz zgoła . Naszych to nici serdeczne przędziwa . Każdy ci kamień swojską mowa woła. Każdy znajomym głosem cię przyzywa”. (z wiersza A. Oppmana – (Or-Ota) ).
,,Przejrzyj jak księgę ulubioną . Z krańca na kraniec ziemię własną. A wrócisz z duszą pokrzepioną . Z sercem wzniślejszym , z myślą jasną . Nic tu obcego nie obaczysz zgoła . Naszych to nici serdeczne przędziwa . Każdy ci kamień swojską mowa woła. Każdy znajomym głosem cię przyzywa”. (z wiersza A. Oppmana – (Or-Ota) ).