Stanisław Michalkiewicz i 5. minut z poezją
Męczy mnie świat człowieka. Dni swój koniec mają
Poezji nikt nie zji, ale polizać od czasu do czasu nie zaszkodzi
Stanisław Michalkiewicz w „5. minut z poezją” prezentuje utwory, które łączy myśl wspólna – wszystkie dotyczą dyskursu publicznego.
Żyjemy tu, nie czując pod stopami ziemi
W 5. minutach z poezją Stanisław Michalkiewicz przedstawia utwory, których głównym bohaterem jest Józef Stalin.
Historia bożonarodzeniowa Stanisława Michalkiewicza
„5. minut z poezją” – Stanisław Michalkiewicz czyta tekst dotyczący świąt Bożego Narodzenia.
Świat się zmniejszył na zawsze i zmalał cały świat
Już złudzeń ani krzty.
Tak się robi karierę wśród lewicowych intelektualistów!
Stanisław Michalkiewicz w kolejnym odcinku cyklu 5. minut z poezją czyta fragmenty poematu Janusza Szpotańskiego „Bania w Paryżu”
Znakomita odtrutka na rozwydrzenie współczesnych dziewuch
Stanisław Michalkiewicz, w ramach kolejnego odcinka cyklu 5. minut z poezją, czyta m.in. fragmenty poematu Juliana Tuwima, które – zdaniem Pana Stanisława – może stanowić znakomitą odtrutkę na rozwydrzenie współczesnych dziewuch.
Wyjałowiła nas komuna i 30 lat tresury politycznej poprawności
PRZEŻYWAMY UPADEK.
Stanisław Michalkiewicz czyta wiersze i zaśmiewa się do łez
TO TRZEBA ZOBACZYĆ!
Poezji nikt nie zji?
Stanisław Michalkiewicz w kolejnym odcinku cyklu 5. minut z poezją recytuje Pieśń 7 najpopularniejszego polskiego poety, Jana Kochanowskiego i jego fraszki „Na matematyka” i „Na ucztę”.
Nie zrozumie prosty lud nigdy potężnej duszy władcy, DLATEGO MUSZĄ DRĘCZYĆ GO OPRAWCY
Stanisław Michalkiewicz w „5. minut z poezją”.
Smutek mnie taki chwycił, że zda się, aż skomli. Nie mówię, żem jest geniusz, lecz i nie d**a
Stanisław Michalkiewicz w kolejnym odcinku cyklu „5. minut z poezją” recytuje wiersze Jana Lechonia „Aria z kurantem” oraz „Włosy Słowackiego”, wiersz Antoniego Słonimskiego „Drzewa”, wiersze Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Boję się zostać wieszczem” i „Proroctwa”, a także poemat Gałczyńskiego „Tatuś”.
„Spełniają zachcianki bankierzy, masoni, kapłani”
Stanisław Michalkiewicz recytuje wiersze Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej („Barwy narodowe”, „Branka”, „Do własnego organizmu”) wiersze Juliana Tuwima („Anonimowe mocarstwo” i „Rodowód”) oraz wiersz Janusza Szpotańskiego „Pan Karol i Kostuś”, dedykowany Stefanowi Niesiołowskiemu.