Gadowskiego Komentarz Tygodnia – o sukcesie syryjskiej zbiórki, o tym czy rząd PiS chce opuścić UE, ciąg dalszy sprawy Magdaleny Żuk, a także o tym do czego dąży Andrzej Duda oraz kilka słów o Smoleńsku, Amber Gold i komisji reprywatyzacyjnej.
+1
+1
+1
+1
+1
+1
(Nieścisłość dotycząca T. Adorno)FRANKFURCKA SZKOŁA — grupa niem. intelektualistów skupionych wokół
Institut für Sozialforschung, działającego w latach 1923–1933 we Frankfurcie nad
Menem, od 1933 w Paryżu przy École Normale Supérieure, w Londynie przy
Institute of Sociology, od 1934 w Nowym Jorku przy Columbia University (jako
International Institute of Social Research), po 1950 znów we Frankfurcie.
Instytucjonalne ramy badań frankfurtczyków tworzył Institut für Sozialforschung
założony w 1923 dzięki fundacji kupca zbożowego H. Weila. Umożliwiał
on prowadzenie interdyscyplinarnych badań nad stanem współczesnego społeczeństwa
oraz nad sposobami jego naprawy. W ramach tradycyjnych struktur
akademickich, przesiąkniętych duchem specjalizacji, nie istniała szansa na realizację
takiego programu. Inicjatorami założenia Instytutu byli: Horkheimer oraz
przyjaźniący się z nim Pollock, a także F. Weil (syn H. Weila).
Pierwszym dyrektorem instytutu został C. Grünberg, prof. prawa i nauk
politycznych na uniwersytecie w Wiedniu.
Istotna zmiana programu badań dokonała się w 1931, gdy stanowisko dyrektora
Institut für Sozialforschung (oraz Katedrę Filozofii Społecznej) objął
M. Horkheimer.
Dzięki subsydiom z American Jewish Committee i Jewish Labor Committee
Instytut realizował w latach 40. XX w. ambitny projekt badawczy — Studies in
Prejudice — dzięki któremu zapisał się trwale w nauce światowej…….W 1941 Horkheimer przeniósł się
z Nowego Jorku do Los Angeles. Wkrótce dołączył do niego Adorno. W latach
1942–1944 wspólnie pracowali nad Die Dialektik der Au lärung. Ich wspólnym
dziełem było także restytuowanie Institut für Sozialforschung we Frankfurcie
w 1950. Horkheimer został wtedy dyrektorem, Adorno — wicedyrektorem
instytutu, z chwilą zaś przejścia Horkheimera na emeryturę, w 1959 formalnie
objął pełne kierownictwo instytutu……Źródło : Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu.Z tego źródła jak i z tego co przekazuje Krzysztof Karoń, wynika, że Adorno nie był twórca szkoły frankfurckiej. Dopiero w w 1959 roku po odejsciu Horkheimera, głownego twórcy szkoły jak i tzw. teorii krytycznej, Adorno zostal dyrektorem instytutu. To co podałem niczego nie rozstrzyga a jedynie wskazuje istnienie rozbieżności, które warto byłoby rozstrzygnąć.Ważne jest z jakich źródeł korzystał Pan Witold i dlaczego te rozbieżności sa tak duże??